Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2011

Δύναμη.... Της αγάπης ισοδύναμη...

Ανοίγοντας το πρωί τα παράθυρα χαμογέλασα.... Βγήκα στο μπαλκόνι, κάθισα στην άκρη και άπλωσα το χέρι μου... ήθελα να αγγίξω την πρωινή δροσιά, τις σταγόνες της βροχής... Η σημερινή μέρα ήταν η απόδειξη ότι ένα δύσκολο καλοκαίρι έφυγε και δίνει την θέση του σε έναν πολλά υποσχόμενο χειμώνα!

Ανοίγοντας το πρωί τα παράθυρα θυμήθηκα τον παλιό μου εαυτό... Αυτόν που έχασα το καλοκαίρι που έφυγε.. Ένα καλοκαίρι που ήταν από τα εντονότερα της ζωής μου.. Ένα καλοκαίρι που δεν θα ήθελα να θυμάμαι αλλά θα θυμάμαι... Γιατί μέσα από όλες εκείνες τις δύσκολες μέρες και νύχτες ξαναβρήκα τον εαυτό μου...

Μπήκα στο αυτοκίνητο και μπήκα στην Αττική Οδό... είχα ώρα ακόμα για να φτάσω στην δουλειά μου κι έτσι πήρα την αντίθετη κατεύθυνση που ήξερα ότι δεν θα βρω κίνηση.. έτσι αφέθηκα στην ταχύτητα... ο αέρας έμπαινε από τα ανοιχτά παράθυρα αλλά δεν ήθελα να τα κλείσω... ήταν λυτρωτικός...

Έχω κάνει τον απολογισμό μου.. έβγαλα τον εαυτό μου από μέσα μου, τον έβαλα απέναντι μου και τον κατηγόρησα για όλα τα λάθη που έχω κάνει στην ζωή μου... έφερα στον νου μου κάθε είδους σχέση, ερωτική, φιλική, συγγένειας... τις είδα αναλυτικά μία μία.. θυμήθηκα κάθε μου κίνηση, κάθε πράξη, κάθε λέξη... τα είδα όλα ξεκάθαρα... και ομολογώ ότι αυτό που είδα με σόκαρε... έβλεπα εμένα όπως δεν είχα φανταστεί ποτέ ότι μπορεί να είχα γίνει... και το χειρότερο όλων ήταν ότι έπρεπε να βρω απάντηση σε ένα δύσκολο ερώτημα... μήπως έτσι είμαι? μήπως αυτό που βλέπω τώρα απέναντι μου είμαι εδώ στην πραγματικότητα? ή τελικά είμαι τόσο αδύναμη και έγινε πλαστελίνη στα χέρια κάποιων;;

Ήρθαν πολλά βράδια δύσκολα που προσπαθούσα να απαντήσω σε τόσα ερωτήματα που με βασάνιζαν... με μόνη μου παρέα τον χαμένο εαυτό μου, τα τσιγάρα μου, το κλειστό κινητό μου και μπουκάλια κρασί... Και μου έμοιαζαν ατέλειωτα... Ξάπλωνα κουρασμένη από τις σκέψεις αλλά απαντήσεις δεν κατάφερνα να βρω...

Μέχρι που ήρθε ένα πρωινό που ο ήλιος έμοιαζε πιο λαμπερός, πιο φωτεινός... Τα δέντρα στον κήπο πιο πράσινα και σαν να έγερναν προς το μέρος μου λες και είχαν κάποιο μυστικό να μου πουν.. ο καφές είχε γεύση καφέ και όχι τσιγάρου αναμειγμένο με δάκρυα... Ο χτύπος του κινητού δεν μου τρυπούσε πια τα αυτιά και ήθελα να ακούσω γνώριμες φωνές από την άλλη μεριά του ακουστικού...

Το κορμί μου δεν ήταν πια τόσο βαρύ... Τα μάτια μου δεν ήταν τόσο κουρασμένα.... Το χαμόγελο που σχηματιζόταν εκβιαστικά τόσες μέρες έμοιαζε να βγαίνει λίγο αληθινό... Και την ψυχή μου την ένιωθα ήρεμη...

Δεν μπορούσα να βρω τί άλλαξε... όμως κάτι υπήρχε... ήταν εκεί και έκανε αισθητή την εμφάνιση του...

Και σιγά σιγά είδα τί άλλαξε.. και βρήκα τις απαντήσεις μου... και βρήκα τον εαυτό μου... και μου άρεσε αυτό που έβλεπα.. αυτό που ήμουν... αυτό που είμαι τελικά! Μου αρέσω, με αγαπάω, με φροντίζω... όπως δεν έκανα τόσα χρόνια το κατάφερα μέσα από τις πιο δύσκολες μέρες της ζωής μου...

Και ξέρω ότι θα ξαναπληγωθώ, ξέρω ότι θα ξαναπονέσω... όμως οι επόμενες φορές θα είναι διαφορετικές... Γιατί πλέον στέκομαι στα πόδια μου, στηρίζομαι σε εμένα... Και είμαι δυνατή! Τώρα πια το ξέρω! Τώρα πια το βλέπω!


Φιλί Διαμαντένιο!

Μουσική ανάρτηση με την φωνή της Δήμητρας Γαλάνη να μας τραγουδάει για δύναμη...της αγάπης ισοδύναμη!

24 σχόλια:

  1. ..καλη βδομαδα..να πανε ολα καλα!! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. πάντα ο ήλιος θα βγαίνει όπως λέει και η χαρούλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. στα δύσκολα φαίνεται η δύναμη μας και τα δύσκολα μας ωριμάζουν. κάθε ένα τέλος είναι μια νέα αρχή.

    χαίρομαι που βρήκες τη δύναμη να ξαναδεις την ομορφιά γύρω και μέσα σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλή βδομαδα γλύκο μου κοριτσι.

    Παντα να είσαι ετσι. Ο ηλιος να βγαινει ξανα κι ξανά στις σελίδες της ζωης σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. μπράβο καλό μου!! τα καλήτερα εύχομαι.. :) :)
    καληνυχτούδιααα :) :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καλησπέρα!
    Αυτές οι στιγμές αναθεώρησης είναι μοναδικές. Να είσαι δυνατή γλυκιά μου, όπως, όποια κι αν είσαι! Η ζωή μας περιβάλει και είναι άσχημο να της κλείνουμε το δρόμο. Τα δύσκολα ξεπερνούνται και σε κάθε εμπόδιο κερδίζεις σοφία! Ελπίζω να πάνε όλα καλά!
    Και μία βροχερή μέρα είναι πάντα υπέροχη!;)
    Φιλιά πολλά!!!!!!!


    Υ.Γ. Κόψε τα τσιγάρα, σε χειρίζονται σαν πλαστελίνη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Χαίρομαι που το ακούω! Την δύναμη λέω που βγάζεις! Μπορεί αν είσαι στο χείλος του γκρεμού, αλλά η λύση θα έρθει εκεί που δεν το περιμένεις..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Κοριτσάρα μου βρήκες τη δύναμη και σηκώθηκες όρθια στα πόδια σου,έτσι, δυνατή για το επόμενο χτύπημα που εύχομαι να είναι ανώδυνο...
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. το σημαντικότερο Διαμαντάκι μου είναι οτι έμαθες μέσα σε όλα τα δύσκολα, τα μάυρα....να τινάζεις την σκόνη απο πάνω σου, να σηκώνεσαι και να συνεχίζεις....πάντα θαύμαζα τους ανθρώπους που έχουν εσωτερική δύναμη...και το ξέρεις πολύ καλά οτι την έχεις.....!!!
    Τι κι αν ξαναπληγωθείς, τι κι αν κλάψεις πάλι....κανένας μας δεν πρέπει να ζει παρέα με τον φόβο, γιατί χάνει πολύτιμες στιγμές της ζωής τους....δέξου με αυτή την δύναμη που απέκτησες οτιδήποτε έρθει πια στην ζωή σου καλό ή κακό.....όμως να σου πω κάτι???
    όλο αυτό σε έμαθε, ακόμη και μέσα απο το κακό να βρίσκεις καλό κι αυτό είναι το σπουδαιότερο μάθημα.....γλυκό πρωινό φιλί.....Διαμάντι μου!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Χαίρομαι που είσαι καλά, που είσαι δυνατή!
    Καλή συνέχεια σε ότι κάνεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Τίποτα δεν ακολουθεί την λογική, τα πάντα ακολουθούν απλά την πορεία τους.
    Μέσα σε αυτό το θέατρο οι αλήθειες είναι σχετικές και όλοι παίρνουν την κανονική τους θέση χωρίς επιλογή (λογική).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. χαιρομαι πολυ για σενα ροζ διαμαντακι!! :)) χαιρομαι που αγαπησες τον εαυτο σου! ειναι δυσκολο να γνωρισεις τον εαυτο σου!ακομα δυσκολοτερο να τον αγαπησεις! ειναι τοσο ωραιο οταν συμβαινει.τωρα πια φευγει απο το λεξιλογιο σου η φραση 'εμενα δεν με αγαπαει κανεις' :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Μπράβο φιλενάδα!!!!! Χαίρομαι πάρα πολύ που είσαι καλά, που νιώθεις έτσι, που στέκεσαι στα πόδια σου!!!!!! Είμαι πολύ χαρούμενη για σένα Διαμαντένια μου!!!!!!!
    Εύχομαι πάντα ο ήλιος να λάμπει στη ζωή σου!!!!!!
    Υπέροχο το νέο μπλογκοσπιτάκι σου!!!!!
    Καλή αρχή!!!!!
    Φιλάκια πολλά!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Αυτογνωσια εν κινησει...

    καλόοοοοοο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Και μόνο ότι έβαλες το όνομα Διαμαντένια θα πρέπει να νιώθεις τόσο όμορφη και λαμερή οσο είναι ενα Διαμάντι..και είπαμε ..αφήνουμε τα άσχημα και κρατάμε το καλά για τον εαυτό μας και τον προσέχουμε σαν τα μάτια μας!!! γιατί είναι ένας και μοναδικός!!!! φιλάκια τα λέμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. μπές, δές http://tatoo-buster.blogspot.com/?zx=580ff486b16fc2c2 και αμα θές, πές !!!

    γιατί οσο δεν μιλάμε, δεν βλέπουμε και δεν ........θα μας πούνε και μ@λ@κες !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Πολύ χαίρομαι!!! Υπέροχα!!! Πολυ καλησπέρα εύχομαι!!! Φιλιαααααααα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Είναι λίγο άσχετο αυτο που θα πω άλλα πρέπεινα το μοιραστώ μαζί σας!Eνα τοσο ευαισθητο και γλυκο κοριτσι σαν και εσενα απορρώ πως ανεχεσαι αυτα που λεει η φιλη σου η Sweet Cherry Zouzouna.Δε μπορω να το πιστέψω πως υπάρχουν ανθρωποι που σκεφτονται ετσι.Παρακαλώ δειται το εξοργιστικο ποστ.Η μήπως εξόργισε μόνο εμένα? http://zouzounasgoodlife.blogspot.com/2011/10/blog-post_13.html.Εκανα το σχόλιο που παραθέτω πιο κάτω αλλά φυσικά το διεγραψε, δύο φορές μαλιστα και δεν απαντησε τιποτα.Το σχόλιο μου ήταν το παρακάτω:Ποπό ξινίλαα...!Πόπο ρατσιαμός...!Συγνώμη αλλά το καινούριο σου ονοματάκι καθόλου δε σου ταιριάζει!Άκου Sweet-Chery ZOUzouna!Αυτό παραπέμπει σε κάτι γλυκό και ζεστό.Δε το χεις!Κάντο καλύτερα Lemonita να είσαι μέσα.Ακου ΟΙ ΑΛΒΑΝΕΖΕΣ ΓΙΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ!Ανθρωποι ήτανε κυρία μου και άνθρωποι είναι!Που οι συνθήκες τους ανάγκασαν να μεταναστεύσουν και να καθαρίζουν Κυρίες σα και σένα!Για να έχουν τα παιδιά τους όσα στερήθηκαν αυτοί!Ανθρωποιείναι!περπατάνε, μιλάνε, έχουν αισθήματα (εσύ μάλλον κάπου στο δρόμο τα έχασες) και μυαλό!Και προς μεγάλη σου έκπληξη το χρησιμοποιούνε κιόλας.Από πότε οι Έλληνες γίναμε η Αρία Φυλή;Απο πότε είμαστε ανώτεροι από ΄΄αλλους λαούς;Αφεντικά όπως λες και εσύ!Μια ερώτηση θέλω μόνο να σου κάνω.Εσύ, ως Ζουζούνα που είσαι, δεν εννοιωσες καθόλου άσχημα με τη συμπεριφορά σου στη έρμη την κοπελίτσα στο κομμωτήριο;(Περιττό να σου πω οτι εγώ θα σου είχα βγάλει το μαλλί τριχα/τριχα.Μάλλον για αυτο δεν έγινα κομμώτρια γιατι κυκλοφορούν πολλες Κυριες σαν και εσένα)Κανένα ίχνος ντροπής καμία τόση δα τύψη που ξεφτίλισες εναν ανθρωπο (αλλα τι λέω!οι Αλβανοι δεν είναι ανθρωποι)και μάλλον τον έκανες να χάσει και τη δουλειά του;Χειροκρότημα!!!Μπράβο!!Οφείλω να ομολογήσω οτι τους έβαλες τα γυαλιά.Επέδειξες μαθήματα υφους και ήθους και έδειξες την καλλιέργεια της ψυχής σου και πόσο πολιτισμένη είσαι σ΄αυτες τις αστοιχείωτες τις Αλβανέζες που σου πλένουν τα πόδια και σου χτενίζουν τα μαλλια.Ελπίζω, τα παιδιά σου αν έχεις, να μη χρειαστεί στο μέλλον να μεταναστεύσουν σε άλλη χώρα, είται ευρωπαική είταιαπό αυτές που εσύ θεωρείς υποδεέστερες(ξέρεις φυσικά οτι οι χώρες που παρουσιάζουν τη μεγαλύτερη αναπτυξη πια είναι κατι αραβικές και ασιατικές βλέπε Μαλαισία,Ινδια κ.τ.λ.)γιατί τότε γλυκιά μου Κυρία θα αντιστραφούν οι όροι.Τότε κάποιος άλλος θα λέει για τα παιδάκια σου αυτάπου λες τώρα εσύ.Τότε δε θα θεωρείσαι πια Αρία Φυλή.Γιατι αυτή η ζωή...ρόδα είναι και γυρίζει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Και επειδη η Κυρία το έβγαλε (δε ξέρω αν ντράπηκε...) σας το κάνω paste (γιατι κράτησα ένα copy αποαυτό τοαριστούργημα!Enjoy...
    ΠΈΜΠΤΗ, 13 ΟΚΤΩΒΡΊΟΥ 2011
    Οταν γεμίσαμε κομμώτριες.....
    Αλβανές, ήθελα να γράψω, αλλά τι να γράψω.... θα με κράξουν...
    οχι εχω άποψη και το γράφω...
    Ναι γενονός λοιπόν, οι Αλβανές μου γίνανε ανθρώποι!!! Εχουν κουλτούρα... και μια βλάβη στον εγκέφαλο και περιορισμένη αντίληψη. Ομως εργάζονται και τόχουν και περι πολλού... Κάνουν παρέα με τις κυρίες στα κομμωτήρια και νομίζουν πως κάποιες είναι...

    Μου τρίβει τα πόδια μια Αλβανή.... ελληνικά δεν ξέρει, έχει άποψη επι παντός επιστητού η γουρούνα... Προ ημερών, πήγα νωρίτερα γιατί είχα συνεννοηθεί να κάνω και μανικιούρ. Μόλις με βλέπει μου λέει 'μπες στο νερό, γιατί πρέπει να φύγω νωρίτερα'... χέστηκα εγώ.... που μου δίνει εντολές η Αλβανή...
    δεν της έδωσα σημασία, δεν μπήκα στο νερό, έκανε τα πόδια μου στην ώρα της μετά την κυρία που έκανε το πεντικιούρ.... Και έφυγε καθυστερημένη. Χέστηκα εγώ.... πληρώνω ας ερχόταν άλλη.... εγω πάντως την αέρισα...
    Ενα γινήκαμ' ούλοι αφεντικά και δούλοι!!

    Η κυιρία που έχει την επιχείρηση σκούπες και εξυπηρετεί το γραφείο... εκεί να δεις αμανές... Εκεί να δεις σφαλιάρες που τρώει. Εκεί να δεις, εξυπνίδου και τρελλαμέντος γωνία....που μου το παίζει! Εχει γίνει επιχειρηματίας, και το σφουγγαρόπανο, δεν ξέρει τι χρώμα έχει... Ούτε πως καθαρίζουν.. γιατί ξέχασε τι δουλειά έκανε όταν ήρθε στην Ελλάδα... και τώρα το παίζει αφεντικό. Την υποχρέωσα που λες, αφού δεν έχει επόπτη.... να κάνει survey πως το λέτε εσείς εδώ... γιατί δεν ξέρω πως το λεμε εμείς εκεί... κάθε μέρα. Ηρθε δυο ημέρες και αυτό ήταν. Θα την αερίσω... εγώ... να δεις εσύ!!! Οχι, αυτή θα δει !

    η επόμενη... πήγα κομμωτήριο στην γειτονιά μου εχθές, όπως τον τελευταίο καιρό για να λουστώ ή να κάνω ένα πιστολάκι. Και εχω βρεί μια γρήγορη και μια χαρά βολεύτηκα, τώρα που το χρειάζομαι...
    Εχθές, την είχε αλλάξει ο μπός και του τάχωσα βεβαίως στο τέλος. Μια χωριάτα, αχτένιστη με τζίβα μαλλί, το έπαιζε κομμώτρια, με το ζόρι μίλαγε ελληνικά και το δικό μου μαλλί, γάμησέ τα... είναι σκληρό και θέλει να ξέρεις. και ενώ της έλεγα πως να τα κάνει, δεν άκουγε. Φώναξα κι εγώ λοιπόν να καταλάβει. Και της φώναξε και το μπός...
    και μετά της είπα, να μην βάλει τίποτα πάνω και έβαλε μια ουσία στα χέρια της που μύρισε... κι εγώ είπα ΟΧΙΙΙΙΙ και εκείνη ήρθε σαν να μην άκουγε και ούρλιαξα... ε, πως δεν της έχωσα και καμμία...... Εκανε 45 λεπτά, όταν εγώ κάνω 25 και η πεπειραμένη 20....Μαλλί δεν έκανε.. Ούρλιαξα..... Με ξανάλουσε το μπος κι μ' έφτιαξε... και δεν πλήρωσα.. σιγά μην πλήρωνα......

    Μετά μου λες εσύ εμένα. Η κυρία που διορθώνει και κάνει μεταποιήσεις, κάτω απο το σπίτι, είναι απο ....... douze points..... δεν θυμάμαι.. απο αυτά τα ρούσικα που γίνανε κράτη...... απο όλα ξέρει, τίποτα δεν ξέρει...

    Αλλά αφού δεν γίνονται οι κοπελίτσες μας, μοδίστρες, κομμώτριες και δεν ξέρω τι άλλο μπανάλ.... πιά... γίνανε οι Αλβανές. Απο γαλλικούς οίκους μόδας άρτι αφηχθείσαι....
    Στο διάλο κι ακόμα παραπέρα στο χωριό τους...οι αγράμματες!...Ρε γέμισε ο κόσμος αλλοδαπά, άσχετα .... απο όλα....

    Ναι όλα μου φταίνε.. και τα χώνω όπου μπορώ... δεν θα περάσει το δικό τους....

    ίδιοι γινήκαμ' ούλοι!!!

    Να σου πω και κάτι? τροτουάρ, είναι προτιμότερο!! απο αυτό ξέρουν σίγουρα !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. κοριτσάκι, για πέρνα από τις σκέψεις που σου έχω το κάτιτίς μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Σπουδαιο κειμενακιι..και σπουδαια τα μηνυματα που περνα...
    χαιρομαι που πια εισαι ηρεμη...τα ματια σου ξεκουραστα...και που πια ..πραγματα που πριν φανταζαν μικρα τωρα εχουν αξια! <3
    Σε νιω9ω στ'αλη9εια...ολα αυτα κτ μου 9υμιζουν..
    και ολα τα βελακια δειχνουν εμενα....χαχαχα..

    Ομωσ τωρα κι εγω ειμαι ετσι..! και ειναι ολα πιο ομορφα... λιγο πιο χρωματιστα... ειναι σημαντικο αναμεσα στισ πετρεσ να διαλεγεισ τα πολυτιμα πετραδια...τα διαμαντια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Πραγματικά πολύ αισιόδοξο το κείμενο σου διαμαντένια μου...και συνάμα ρεαλιστικό!!Αυτό με την πλαστελίνη...χααα...πόσο σύμφωνη με βρίσκεις...δεν φαντάζεσαι!Έτσι ακριβώς όπως τα λες είναι...απο τις στάχτες μας ξαναγεννιόμαστε!!Να σαι καλά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. @iLiAs,
    καλή εβδομάδα... λίγο καθυστερημένη αλλά και πάλι Δευτέρα μας πετυχαίνει! ;)

    @sunnefoula μου,
    ισχύει γλυκιά μου! Αρκεί να το θυμόμαστε συχνότερα και να παίρνουμε κουράγιο! :)

    @DaisyCrazy μου,
    αχ αυτά τα δύσκολα... πάντα έρχονται και πάντα τα φοβόμαστε.. πόσο όμορφο όμως όταν βγαίνουμε αλώβητοι απο τις σκληρές μας μάχες!

    @SorroWords μου,
    γλυκιά μου!! τα σχόλια σου πάντα ζεσταίνουν την καρδιά μου!

    @koulpa μου,
    πάντα έρχονται τα καλύτερα ε?? ;)

    @Ginny μου,
    και η πλάκα είναι ότι ενώ αγαπώ τις βροχερές μέρες τις φοβάμαι! Αλλά το ουράνιο τόξο στο τέλος πάντα μας αποζημιώνει!

    @Hfaistiwna μου,
    έτσι ακριβώς είναι! Ίσως τελικά κάποιες φορές πρέπει να φάμε ένα γερό χαστούκι για να αντιληφθούμε τί γίνεται γύρω μας και μέσα μας!

    @ΦΟΥΛΗ μου,
    το φοβάμαι το επόμενο χτύπημα είναι η αλήθεια.. είναι κάποιες φορές που νιώθω ότι δεν αντέχω άλλο... όμως ακόμα κι αν έρθει ξέρω πώς να το αντιμετωπίσω! :)

    @Mairaki μου γλυκό,
    τώρα ξέρω.. πώς να στέκομαι στα πόδια μου.. το έμαθα με άσχημο τρόπο όμως τα κατάφερα... και νιώθω περήφανη για αυτό! :)

    @μυστήριο κορίτσι μου,
    :) απλά σου χαμογελώ!

    @tatoo buster,
    η αλήθεια.. τόσο δύσκολο να οριστεί τελικά.. οι αλήθειες του καθενός διαφέρουν απο των άλλων!

    @maria μου,
    ακριβώς έτσι! τουλάχιστον εγώ με αγαπάω και αυτό πρέπει να μου είναι αρκετό! :)

    @Τζέσσυ μου,
    ήταν τόσο δύσκολο να φτάσω σε αυτό το σημείο... δεν μπορώ να πώ ότι ήταν απλό.. όμως και η ζωή δεν είναι εύκολη... είναι όμως όμορφη! ;)

    @Coula,
    καλό αλλά δύσκολο... και ποτέ πλήρως ολοκληρωμένο.. βήμα βήμα την φορά!

    @Σμαραγδενια μου,
    ξαδερφάκι μου! λαμπερή μέσα μου νιώθω και είναι τόσο σημαντικό αυτό!!

    @Leviathan,
    Τα θαυμαστικά σου με ανέβασαν! Χαμόγελο σχηματίστηκε στα χείλη!

    @blue absinthe,
    θα το κοιτάξω αλλά δεν θέλω να αναφερθώ εδώ...

    @ria μου,
    πέρασα, παρέλαβα, χαμογέλασα, ζεστάθηκε η καρδιά μου! Σε ευχαριστώ!

    @Κρυμμένος Μονόκερος,
    γλυκιά μου... χαίρομαι που είμαστε στο ίδιο μήκος κύματος.. είναι σημαντικό στην στάχτη να ανακαλύπτεις διαμαντάκια.. γιατί πάντα υπάρχουν!

    @LogiaKaiSiopes,
    αυτή η πλαστελίνη.. κάποια στιγμή θα πρέπει να την αποβάλουμε απο μέσα μας.. θα πρέπει να σταματήσουμε να υποτιμούμε έτσι τον εαυτό μας!

    @Σμαραγδένια μου,
    εδώ είμαι! ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή